Sağlık Hizmetleri Sendikası Başkanı Özlem Akarken, hemşireler gününde meslektaşlarının sorunlarına değindi.

Modern hemşireliğin kurucusu kabul edilen Florance Nightingale’in doğum günü olan 12 Mayıs, tüm dünyada hemşireler günü olarak kutlanıyor. Sıhhat sisteminin işler pozisyonda kalabilmesi için kıymetli pozisyonda olan hemşirelerin meselelerine değinen Sağlık Hizmetleri Sendikası (SAHİM-SEN) Genel Lideri Hasret Akarken, “Liyakate dayalı atamaların yapılmaması, siyasi kararların alınması, kâfi sayıda hemşireye iş verilmemesi sıhhat sisteminde problemlere yol açıyor” açıklamasında bulundu.

‘SAĞLIK HİZMETİ KELAMDA DEĞİL ÖZDE GRUP İŞİ OLMALI’

Hemşirelik mesleğinin tarihte değerli evreler kaydederek geliştiğini söz eden SAHİM-SEN Genel Lideri Hasret Akarken, “Hemşirelik, değerli basamaklar kaydederek bir dizi değişim geçirmiştir. Başlangıçta yalnızca fizikî ihtiyaçların giderilmesi ile ilgilenirken giderek, hasta ya da sağlıklı bireyi bütüncül bir formda değerlendirmeye başlayan, uygulama alanlarını ve sorumluluklarını genişleterek, hastalığa odaklanan bir meslekten, sıhhate odaklanmış, özerk bir mesleğe dönüşmüştür. Bu özel günde gönül isterdi ki SAHİMSEN olarak hemşirelerin muvaffakiyetlerini, memnunluklarını ve refah seviyelerini konuşalım lakin işini layıkıyla yapmaya çalışan hemşirelerin yaşadığı problemler kısa müddette aşılacak üzere görünmüyor. Hemşireleri yalnızca 12 Mayıs haftasında hatırlamak onların uğraşlarını, dertlerini, beklentilerini yılda bir gün konuşmak elbette kâfi olmaz. Bizim maksadımız hemşirelerin birinci ve en büyük sorunu olan bağımsız bir meslek vurgusunu lisana getirerek, hemşirelerin öteki sıkıntılarına değinebilmektir. Sağlık hizmetinin bir grup işi olduğunun kelamda değil idari kararlarla da ortaya konulması, hemşirelik mesleğinin yöneticiler, sıhhat grubu ve toplum açısından bağımsız bir meslek olarak görülmesi gerekir” sözlerini kullandı.

‘SORUNLARI SIRALAMAK İSTERSEK ÜÇ BASAMAKLI SAYILARA ULAŞIRIZ’

Hemşirelerin şimdiki sıkıntılarını unsurlar halinde sıralamak istersek üç basamaklı sayılarak ulaşırız diyen SAHİM-SEN Genel Lideri Akarken, günümüzde yaşanan sıkıntıları başlıklar halinde derledi:

1. Hemşire işgücü planlaması yapılmadan, çok sayıda hemşirelik okulu açılması, gereksinim ve kapasiteyi aşacak sayıda kontenjan ayrılması, sıhhat kurumlarında yetersiz sayıda hemşire çalıştırılması, mezuniyet sonrasında ise atama sıkıntısının olması,

2. Hemşirelik okullarına hemşirelik dışı yönetici atanması ve öğretim elemanı olarak hemşirelik dışı (hekim, veteriner, biyolog, kimyager vb.) akademisyen ataması yapılması, uzman hemşirelere yönelik takımlar açılmaması, uzmanlık hakkı tanınmaması, uzman olarak istihdam edilmemesi, uzman hemşireliğe ait mali ve özlük haklar kapsamında düzenlemeler yapılmaması, tüm idare kademelerinde hemşirelik mesleğinin temsilcilerine yer verilmemesi,

3. Sıhhat Bakım Hizmetleri Müdürlüğü ve servis sorumlu hemşirelerinin liyakatle değil, siyasi kararlarla belirlenmesi ve hemşirelik dışı atamaların yapılması,

6. Tüm idare kademelerinde hemşirelik mesleğinin temsilcilerine yer verilmemesi,

4. Hemşirelik yasası ve yönetmeliğinin işler kılınmaması, mevzuatın hemşirelik yasa ve yönetmeliğine nazaran düzenlenmemesi, hemşirelerin çalışacakları alanlara karar verilirken karar mekanizmalarının(idari takımlar..vb) hudutlarını aşması, birtakım sendika ve hastane yöneticilerinin, hemşireler üzerinde güç kullanması ve baskı oluşturması; mesai arkadaşlarımızın siyasi görüş ve hayat üsluplarından ötürü ayrımcılığa ve etik dışı uygulamalara maruz kalması, hemşirelerin yöneticilere sıkıntılarını iletmede yahut güzelleştirmede bağlantı problemleri yaşamaları kendilerini tabir etmede yetersiz bırakılmaları, hemşirelere yönelik hem grup içi hem de idareden kaynaklı mobbing’in önemli olarak araştırılmaması ve cezalandırılmaması,

5. İşe yeni başlayan hemşirelerin oryantasyon süreçlerinin yetersiz olması, tecrübe kazanmadan ağır hastalara bakmak ve ağır kliniklerde çalışmak zorunda bırakılmaları, sertifikalı hemşirelerin kendi alanlarında çalıştırılmaması, hemşirelerin mesleksel gelişimleri için gereğince desteklenmemesi, esirgeyici sıhhat hizmetlerinde kilit rol oynayan hemşirelerin, okul hemşireliği ve iş sıhhati hemşireliği vb. alanlarda istihdam edilmemesi,

6. Hemşirelik yönetmeliğinde de tanımlanmış olan diyaliz hemşireliği, halk sıhhati hemşireliği, iş sıhhati hemşireliği vb. hemşireliğin özel alanlarının yok edilmesi,

7. 24 saat hizmet veren bir alan olmasına karşın, hastanede düşük maliyetli ve düşük standartlı yemek hizmeti verilmesi, çalışma ortamlarında giyinme, dinlenme ve hasta eğitim odaları vb. muhtaçlık alanlarının olmaması/yetersiz olması, nöbetten çıkma yılının yirmi beş yılın üzerinde yönetimin insiyatifinde olması yasal olarak otuz yılın üzerindekilerin nöbetten çıkması,

8. İşçi taşıma servis imkânlarının olmaması, çocuk bakımı için hastanede kreş imkânının yetersiz olması/olmaması,

9. Maaşlarının masraflarını karşılamada yetersiz kalması, Üniversite ve Sıhhat Bakanlığına ilişkin sıhhat tesislerinde vazife alan hemşirelerin farklı fiyat ve istihdam formlarında çalıştırılması, hemşirelerin insanca yaşamalarını sağlayacak fiyat siyasetlerinin olmaması ve buna yönelik iyileştirmelerin ötelenmesi, seçim meydanlarında kelam verilen 3600 ek gösterge düzenlemesinin yapılmaması ,hemşirelerin 4/B ve 4/C üzere toplumsal haklarından yoksun ve düşük maaşlı statüde istihdam edilmeleri, ek ödemelerin nöbet fiyatlarının yetersiz olması ve sıhhat çalışanları içerisinde hemşirelerin en az ek ödeme ile fiyatlandırılması, hemşirelere yapılan ek ödemeler ve döner sermayenin hemşireler ortasında adil dağıtılmaması, mevcut performans uygulamalarının -hemşireleri kapsamadığı halde- hemşirelerin iş yükünü artırması,

10. Hemşirelerin şiddete maruz kalması, inançlı çalışma ortamlarının oluşturulmaması, hemşirelerin, nitelikli ve inançlı hemşirelik hizmetlerinin sunumuna yönelik taleplerinin, siyaset yapıcılar, karar vericiler ve yöneticiler tarafından duyulmaması, fazla mesai, uzun çalışma saatleri ve çok iş yüküne bağlı tükenmişlik yaşayan hemşirelerin, işten ayrılmalarının görmezden gelinmesi ve bu alanda araştırma ve iyileştirmelerin yetersiz olması,

11. Hasta bakımında faal olarak vazife yapan sıhhat işçilerinde deneyimleri baz alınarak birebir hasta ve hasta ile temasta olan çalışanların bilime çok fazla katkıları olacağı gözden kaçırılmamalıdır. Bu yüzden önemli maddi ve manevi bilimsel teşviklere ihtiyaç duyulduğu unutulmamalıdır.

Tüm sıhhat çalışanlarının haklarını müdafaaya, her platformda seslendirmeye devam edeceklerinin altını çizen Hasret Akarken, “ ‘Unutma ki, yüksekte yer tutanlar, aşağıdakiler kadar emniyette değildir. Haklı olduğun uğraştan korkma!’ kelamından yola çıkarak, bizler de gayretimizi haklar konusunda her platformda vermeye devam edeceğiz” sözleriyle kelamlarını sonlandırdı.